dinsdag 31 jan, woensdag en donderdag 1, 2 feb.

Dinsdag 31 januari 2023

Wat hebben we hier geluk met het weer vergeleken bij het noorden in de buurt van Auckland. Behalve gisteren de stevige wolkbreuk van 15 minuten is het hier meestal droog met af en toe een buitje maar een heerlijke temperatuur om buiten te zijn. Na het ontbijt even de wasmachine aan en dan rijden we via een mooie slingerende bergweg naar Castlepoint, zo’n 50 km. Verder aan de kust. In het begin zien we nog veel weilanden met op de hellingen veel koeien in diverse rassen bij elkaar maar er lopen nog veeeeeeel meer schapen; geschoren en ongeschoren. In Masterton zijn hier begin maart kampioenschappen schapen scheren. Gedurende de hele route zijn er weinig dorpjes ; af en toe een huis met stallen. Allemaal heel idyllisch om te zien maar hier wonen betekent ook ver overal vandaan. Hoe hoger we komen hoe dichter de bossen met dikke bomen en dan na 50 km. zien we Castlepoint, een kleine nederzettingaan de kust met een vuurtoren die bijna op de top van het noordelijk rif (1 km.) staat. Een winderige wandeling naar de top en om de vuurtoren heen met weidse blik op de grillige ruige rotsen. Zeer de moeite waard om ervaren te hebben. En zeker omdat we onze eerste zeehonden daar hebben gezien tussen de rotsen.

Woensdag 1 februari 2023

De maand januari zit er op. Het glas is nog halfvol en de andere helft was fantastisch. We starten rustig op met een eitje bij het ontbijtje. We kiezen voor een wandeling in het Carter Scenic Reserve bij Carterton. Het reservaat is een overblijfsel van een lappendekenlandschap: gras, wetland, struikgewas en bos. De weg erheen loopt via een brede hoogvlakte (golvend agrarisch gebied) met steeds meer wijnboerderijen naast de landbouw en veeteelt.

De wandeling gaat door het herstellend wetland over een soort knuppelbruggetjes ( De Peel!). Het is nu een toevluchtsoord van planten en dieren die bijna uitgestorven waren. Bijvoorbeeld de bruine moddervissen die we niet gezien hebben. We hoorden diverse vogelgeluiden maar helaas hebben we er maar enkele gespot. Wel een prachtig stukje geconserveerd natuur!

Op de terugweg bezoeken we Stonehenge Aotearoa. Het astronomische observatorium nagebouwd in de open lucht volgens de kennis van de steencirkels. Een interessante uitleg over hoe onze verre voorouders, in dit geval ook de Maori’s, de fenomenen aan de hemel begrepen en hoe ze die gebruikten in het dagelijkse leven en in de folklore. Als je trouwens midden in de cirkel staat en klapt of zingt hoor je een fantastische akoestiek. Een toevallige gast, geluidstechnicus, legde uit wat je ervaart en hoe dat komt. Heel apart.

Op de foto’s een beeld van de Zeven Zusters ; een sterrencluster, het is de bron van de namen van elke zus in de zeven zussen boekenreeks.

De “Coffee to go” met caramelslice is op het bankje in het park van Casterton net zo lekker als op het terras, nu het even niet anders kan. Want Annie komt nog niet “onder de mensen”.

Donderdag 2 februari 2023

Het is droog en een beetje zon dus vertrekken we op tijd naar het Tararua Forest Park, zo’n 20 km. landinwaarts richting bergen. Onderaan Mount Holdsworth ligt een DOC camping en daar begint de “Gentle Annie” Track. Dat sprak ons wel aan! Je kunt van hieruit diverse wandeltochten maken,van meerdaagse tochten waarbij je overnacht in een hut in de bergen tot eendaagse tochten. Wij kiezen nu voor een dagtocht. Wil je overnachten in een DOC hut, moet je reserveren en je moet alles zelf meenemen in je rugzak, want er zijn alleen slaapplaatsen en een kachel en water. Wij kiezen voor de tocht naar de Atiwhakatuhut. 2,5 uur heen en 2,5 uur terug. We lopen langs de rivier met dezelfde naam door een weelderig, zeer gevarieerd oerbos. De stroompjes komen van alle kanten en om daar over heen te komen , hebben ze voetbruggen gebouwd. Er is natuurlijk veel regen gevallen in de heuvels de laatste weken, dus flink gezwollen bergstromen en wat drassige paden. Voor de grotere oversteken zijn smalle stevige bruggen gebouwd. Op 4 km. heb je een heuse swingbridge die erg smal en wiebelig over het ravijn gaat. Slechts 1 persoon tegelijk mag op de brug de kloof oversteken, met ver onder je het brullende water. Vanwege de regenval van de laatste dagen is er ook een stukje aardverschuiving waar het even opletten is, het pad is weggeslagen maar met goede schoenen en gezond verstand lukt dat prima. De hut is in 2013 opnieuw gebouwd en ziet er netjes uit met 2 slaapzalen en matrassen. Maar er is verder niemand. Daar even gerust en dan weer de terugweg. Kortom, het was een hele mooie tocht om stil van te worden.

Nog meer “Gentle Annie”: www.irishsongs.comen de firma Fisher [e-38] Paykel in NZ introduceerde in 1987 de wasmachine : Gentle Annie!